(Last Updated On: )

Hallo,
Wat een enig plan. Toevallig (nou ja!) ben ik met een oud-klasgenote gehuwd: Willemien van Sonderen die in de 5e klas naar een andere school is gegaan. We zijn dit jaar 50 jaar samen, hebben drie kinderen (die het goed maken en waar we trots op zijn) en 7 kleinkinderen die het ook goed maken (maar soms kijken we wel ff naar de tijd waarin deze kids moeten opgroeien).
Ze wonen allemaal bij ons in de buurt en daar zijn we heel blij mee.
Foto’s heb ik niet, ik kan wel een kort autobiografietje aanleveren van een bij vlagen turbulent bestaan waar ik gemiddeld genomen met veel dankbaarheid op terugkijk.
Of ik naar de reünie kom weet ik nog niet. Ik heb het meestal nogal druk met vooruit kijken.

Zo’n meester Luppens was wel belangrijk in mijn schooljaren. Ik kwam niet altijd juffen en meesters tegen die hun best deden om me te begrijpen en ik was ongezeggelijk genoeg om het ook niet makkelijk voor ze te maken. Bij meester Luppens mocht er helemaal zijn. Ik heb hem ontmoet bij de vorige schoolreünie en hem toen bedankt voor wat hij voor me heeft betekent. Hij vond dat toen wel aardig van me, geloof ik.
Het kan zomaar zijn dat ik die dankbaarheid nog een keer op papier zet. Ik stuur dat dan wel in via jullie.

Uit het feit dat Pieter Arie nog steeds contact met hem heeft, maak ik op dat ik niet de enige ben voor wie Meester Luppens betekenis heeft (juist ja: de tegenwoordige tijd).
Als ik inderdaad niet kom, wens ik jullie allen een fijne dag en bedank ik vooral de organisatoren. Het is een heel aangaan, zo’n gebeuren.

Vriendelijkste groet,

Karel Musch