Loes-de-Geus.jpg

(Last Updated On: )

Bergen, Schuilhoekje, 4 oktober 2021

Beste oud klasgenoten,

Wat leuk de biografieën te lezen van een aantal van ons. Ook ik wil een poging wagen en iets over mezelf schrijven.
Om te beginnen heb ik niet alle klassen van de van Reenenschool doorlopen, de vijfde en zesde klas zat ik op de van Brederodeschool. Mijn ouders hadden daarvoor een reden en die had er mee te maken dat leerlingen die toch al goed op school waren bijlessen konden krijgen en degene die wat meer moeite met leren hadden vielen buiten de boot. Dat is tenminste wat ik mij ervan herinner.
Ik heb leuke herinneringen aan de tijd op de van Reenenschool, vooral het sinterklaasfeest kan ik me zo voor de geest halen. Onze eigen echte Sinterklaas met elk jaar dezelfde Zwarte Pieten…ik kon het dan ook nauwelijks geloven toen mijn vader me vertelde dat Sinterklaas niet bestond…

Nu maar even een sprong.

Na de lagere school ging ik naar de ULO- school (of was het tóch MULO?) aan de Beemsterlaan. Ik heb daar zes jaar over gedaan want ik bleef in de eerste klas ziitten. “Loes ziet alle vogeltjes vliegen” stond in mijn lagere school rapport en blijkbaar was dat nog steeds het geval. Een zesde jaar kwam erbij omdat ik analiste wilde worden en mij werd geadviseerd Mulo B te halen. Zo gezegd zo gedaan en in dat jaar haalde ik gelijk mijn middenstandsdiploma.
Mijn eerste baan was bij de Hollandse melksuikerfabriek in Uitgeest. Overdag ging ik naar het werk en ’s avonds naar de analistenopleiding in Alkmaaar in het gebouw van de Rijks HBS op de Paardenmarkt. Na een jaar veranderde ik van baan en werd aangenomen bij het RCN (nu ECN) te Petten. De opleiding tot chemisch analist maakte ik af maar na ongeveer vijf jaar werd het me duidelijk dat ik niet gelukkig werd van het werk als analiste.

Ik wilde maatschappelijk werkster of verpleegster worden, in ieder geval iets met mensen en dat kwam goed uit want in die tijd las mijn moeder in de krant een advertentie van dokter Poot, huisarts in Bergen die om een assistente vroeg. Ik ging solliciteren (was inmiddels 23 jaar) en werd aangenomen op voorwaarde dat ik de opleiding voor doktersassistente ging volgen. Daar in de praktijk van dokter Poot was ik helemaal op mijn plek, veel meegemaakt, veel geleerd. Er kwam een tweede arts in de praktijk, huisartsen in opleiding kwamen het team aanvullen, ik kreeg een collega en we begeleidden dokersassistentes in opleiding. Een leuke maar ook vaak drukke tijd.
Na ruim 15 jaar met overwegend veel plezier in de praktijk gewerkt te hebben was ik toe aan wat anders. Inmiddels woonde ik al een paar jaar samen met Fons…ik was 34 toen wij elkaar leerden kennen…lang alleen gebleven…en het zat erin dat we samen zouden blijven. In oktober 1985 zijn we getrouwd. Ik hakte de knoop door en nam ontslag en na een paar maanden besloot ik toch weer werk te zoeken en dat deed ik in de thuiszorg waar ik vier jaar bleef. Ik werkte daar vier ochtenden in de week en daarbij af en toe uurtjes hulp bij dementerende nog thuiswonende mensen. In diezelfde tijd volgde ik een opleiding tot hovenier en werkte in het voorjaar halve dagen bij Praecox een hoveniersbedrijf aan de Loudelsweg. Best een afwisselend bestaan vond ik zelf en ik had het naar mijn zin.
Na ruim vier jaar kwam er ook aan die werkzaamheden een einde, ik meldde me als vrijwillger aan bij verpleeghuis Oudburgh, kwam op de afdeling psychogeriatrie en ging de opleiding voor aktiviteitenbegeleiding doen. Na de opleiding die drie jaar duurde werkte ik tijdelijk als invalkracht in verpleeghuis Zuyder Waert (Heerhugowaard) en naderhand in zorgcentrum de Dillenburg (Alkmaar) en bleef daarnaast als vijwillger werkzaam in Oudburgh tot in 2001.
Daarna heb ik nog 10 jaar als vrijwilligster voor de Wereldwinkel gewerkt, in het toen nog piepkleine winkeltje aan de Raadhuisstraat. Daar was echt werk aan de winkel…inkopen, prijzen, winkeltje inrichten, voorraden aanvullen, alles met de fiets vanuit het magazijn naast Stichting Welzijn Bergen achter de AH . Maar het was leuk, we deden het met elkaar.
En nu zijn we weer tien jaar verder. Fons en ik hebben het goed met elkaar, geen kinderen, we wonen in een oud huis uit 1932 op een gouden plek aan de Prinsesselaan hier in Bergen. Ik woonde al negen jaar in een deel van deze woning toen ik Fons leerde kennen, we waren in staat het huis te kopen na overlijden van de vorige eigenaresse in 1981, samen wonen we hier dus al weer bijna 40 jaar. We vermaken ons goed, trekken er af en toe tussenuit met ons door Fons jaren geleden zelf (af)gebouwd zeilschip wat vanaf 1997 in de vaart is.

Verder doe ik al een aantal jaar mee met de Jaarrond Tuintelling, een leuke hobby waar ik (te) veel tijd aan besteed en ga ik graag met de KNNV woensdaggroep mee op excursie. Vogels, planten, paddenstoelen, alles wat we zien of horen heeft onze belangstelling. Er lopen altijd mensen mee die veel weten en wij leren veel van elkaar.
En nu stop ik want hoewel ik het niet van plan was is het toch een heel verhaal geworden.
Jammer genoeg kan ik niet bij de reünie zijn maar wie weet komt er nog eens een volgende?
Ik wens jullie allemaal een heel gezellige dag toe en wie weet toch eens tot ziens!

Groetjes van Loes de Geus