(Last Updated On: )

Mijn tijd op de school

Ik ben Joline Wellinghoff en heb ook op de school gezeten. Ik moet het nog even nakijken, maar volgens mij was ik 7 of 8  (1956) en kwam op school nadat mijn ouders vanuit Antwerpen terug naar Bergen verhuisden. Bergen was eigenlijk voor mijn familie een tussenstation. In ieder geval zat ik samen met Marianne Waards in de klas. Wij hebben eigenlijk altijd min of meer contact onderhouden sinds die tijd.

Ik was destijds wel een vreemde vogel toen ik uit Oude God bij Antwerpen vanuit de Sint Lutgardisschool aldaar in de Van Reenenschool terecht kwam. Ik herinner me dat mijn klasgenoten gierden van het lachen om mijn Antwerps accent. Tja, de discipline op een strenge katholieke school (terwijl ik niet gedoopt was en op straat voor heiden werd uitgemaakt) was toch heel anders. De eerste maanden waren dus niet eenvoudig, ik werd veelvuldig uitgescholden, vooral ook omdat ik ´rood’ haar had…

In 1958 vertrokken we weer, mijn vader werd een van de eerste ambtenaren van de Europese Gemeenschap in Brussel en ik één van de eerste Nederlandse leerlingen van de Europese School. Dat was niet eenvoudig want plotseling moest ik bv geschiedenis en aardrijkskunde in het Frans volgen, terwijl mijn kennis van het Frans zich eigenlijk beperkte tot ‘Papa fume une pipe’.

Ik ben dus in Brussel opgegroeid, na de Europese School ben ik ook leerlinge geweest van de Nederlandse Prinses Julianaschool en het Koninklijk Atheneum Etterbeek, waar ik mijn diploma behaalde. Na het behalen van mijn diploma werd ik door mijn ouders naar Grenoble gestuurd om ‘volwassen en verantwoordelijk te worden’, het sein om even goed de bloemetjes buiten te zetten. In 1967 en 1968 was ik ingeschreven aan de universiteit van Grenoble. Een perfecte tijd om, behalve Frans te studeren, van héél dichtbij Ard Schenk en Kees Verkerk aan te moedigen tijdens de Olympische Spelen en al de party’s af te schuimen waar deze helden vertoefden dankzij een perskaart verkregen dankzij mijn vriendje wiens oom een vriend was van de vriendin van….van de minister voor sport (van een niet te onthullen land).

Deze sportief spannende tijden werden opgevolgd door de studentenopstand van mei 1968 waaraan ik ook met heel veel plezier deelnam totdat ik werd verzocht Frankrijk te verlaten, hetgeen ik maar snel heb gedaan want er werd niet echt gelachen met vreemdelingen die volgens de politie anarchistische vriendjes hadden.

Terug naar Nederland dus waar mijn ouders ondertussen ook weer terug waren nadat mijn vader met pensioen ging. Wat een geluk, in Amsterdam was Dolle Mina, witte fietsen en al dat meer; weer een fijne afleiding. Hat kwam eigenlijk goed uit, ik paste niet meer in Nederland en na twee jaar ging ik alleen terug naar Brussel waar ik sinds 1971 permanent woon, getrouwd, gescheiden en weer getrouwd ben, drie kinderen heb gehad en 37 jaar met volle passie voor de Europese Gemeenschappen in vooral de antidiscriminatiewetgeving heb gewerkt. Sinds 2008 ben ik met pensioen en voltijds oma van drie kleinzonen. ik ben een gelukkig mens.

Eveneens mijn beste wensen voor een vredevol, gezond en gelukkig (2020) nieuw jaar.

Leuk idee van de website en natuurlijk mag je mijn verhalen gebruiken!

Vriendelijke groet,

Joline

---

Beste Petra,

Bedankt voor je reactie en hierbij de gevraagde aanvullingen.

Mijn ouders waren beiden van de Nederlandse nationaliteit. Zoals je hieronder kunt lezen woonde ik tweemaal in Bergen. In 1950 tot en met 1953 en in 1956 tot en met 1958. Bergen was voor mijn familie een tussenstation!

In de laatste periode zat ik in de klas met Marianne Waards die mijn vriendinnetje werd. Mijn moeder en haar moeder waren ook beste vriendinnen. Mijn beste en speciale herinnering aan Marianne is dat vlak voor ons vertrek van Brussel ik voor het eerst kleren kreeg die direct uit de winkel kwamen en die precies hetzelfde waren als die van Marianne!

Ik geef je hierbij een korte tijdlijn van mijn heen en weer verhuizen, zodat het wat duidelijker wordt:

• Ik werd op 2 augustus 1947 in Zaandam geboren
• Begin1948 reisde ik met mijn moeder naar Indonesië omdat mijn vader daar al werkte sinds begin 1947
• In 1950 vertrokken wij weer uit Indonesië en woonden in Bergen op de Loudelsweg
• In 1953 kreeg mijn vader een baan bij Bruynzeel in Antwerpen (Oude God)
• In 1956 installeerde wij ons weer in Bergen, ditmaal een paar maanden weer aan de Loudelsweg en later in de Stromerlaan
• In september 1958 kreeg mijn vader een baan bij de Europese Gemeenschappen en verhuisde wij allen (ik had ondertussen nog twee zusjes) naar Brussel en ging ik naar de Europese School
• Dat was toch wel een moeilijke periode voor mij omdat ik vanuit de zesde klas lagere school met het niveau van Papa fume une Pipe naar de eerste klas van het Lyceum ging waar ik Latijn kreeg, vijf maal per week Frans had en de lessen Geschiedenis en Aardrijkskunde in het Frans gegeven werden
• Ik was natuurlijk weer het buitenbeentje. Met Koninginnedag organiseerde ik een feest voor de hele school waarvoor ik Koningin Juliana uitnodigde. Ik kreeg zowaar als vriendelijk antwoord dat ze die dag heel druk bezig was op het bordes in Soestdijk. Een jaar later bezocht Prinses Beatrix de school en vroeg of ik aan haar voorgesteld kon worden. Daarna liep het mis met de Franskiljonse directeur van de school die beweerde dat ik mijn tong naar hem had uitgestoken en mij daarvoor 8 maal retenue (straf op school) op woensdagmiddag gaf. Dat vond mijn vader toch wel een beetje teveel van het goede en haalde me van school af. Ik werd ingeschreven in de Prinses Julianaschool in Brussel. Na het behalen van mijn Mulo diploma ging ik naar het Koninklijk Atheneum van de gemeente Etterbeek in Brussel alwaar ik mijn diploma haalde in juli 1967.
• In september 1967 tot augustus 1968 vertrok ik in mijn eentje naar Grenoble en schreef me in voor een studie Frans aan de universiteit. Ik heb het in Grenoble reuze naar mijn zin gehad en daartoe hebben vooral de Olympische Spelen en het studentenverzet aan meegedragen. Ik was desondanks succesvol in het behalen van mijn eerste jaar Frans
• Ondertussen was mijn vader met pensioen en verhuisde de familie naar Dordrecht en ik dus ook. Ik schreef me in voor een studie psychologie aan de universiteit van Amsterdam. Ondanks de gezelligheid in Amsterdam had ik enorme heimwee naar de stad waar ik was opgegroeid en mijn vrienden had.
• In 1970 verhuisde ik dus naar Brussel waar ik tot nu toe ben blijvenwonen. Ik deed een vergelijkend examen voor ambtenaren bij de Europese Gemeenschappen en daarin slaagde ik. Ik kreeg meteen een baan en doorliep de jaren erna tot mijn pensioen in 2008 diverse afdelingen. Het was een fantastische ervaring om met mensen van zoveel verschillende nationaliteiten en culturen te mogen werken.

Ik heb wat op mijn zolder gerommeld en vond zowaar een poëziealbum van de jaren 57 tot en met 60.

Nu blijkt dat mijnheer Pascha (?); R. Schermerhorn, en C.W. de Geus-Ploegman mijn onderwijzers zijn geweest in 1957. En zowaar, ook jij hebt een gedichtje neergepend in mijn “poésie album ». Andere namen van klasgenootjes in mijn album zijn Ineke de Jong, Yvonne Dorré, Coby Verburg, Mieke Nieuweboer, Marianne Waards, Kitty Forrer, Tineke Strooker, Tonny en Tiny Nieuweboer Cora de Waal.

Ik denk dat het plaatje nu compleet is!

Vriendelijke groet,

Joline Wellinghoff
Hyacintenlaan 13
B-1030 Brussel